Երեկ մենք գնացինք Եղվարդ՝ բարձունք հաղթահարելու։ Գնացինք հյուր Եղվարդի դպրոց։ Ուսուցիցներից մեկը մեզ ցույց տվեց հին Հայկական տարազներզների օրինակ և կարդաց Թումանյանի առակ, որը մենք հետո քննարկեցինք։ Նախքան գնալը մենք ընդանուր պարապմունք արեցինք նրանց հետ։ Այդ դպրոցից միքանի սովորող եկավ մեր հետ բարձունք հաղթահարելու։ Ճանապարհը հեշտ չէր, բայց շատ գեղեցիկ տեսարաններ կային։ Երբ հասանք ճաշեցինք, նկարներ արեցինք, պահմտոցի խաղացինք և շարունակեցինք ճանապարհը։ Մենք նաև բարձրանանք հին քանդված եկեղեցի, որտեղ միքանի հոգևորական երգ երգեցինք։ Այդ եկեղեցին դրվելու գիշերը եկեղեցու հիմքը քանդել էին մտածելով, որ այնտեղ ոսկի կա։
Ճամփորդություն դեպի Կոմիտաս թանգարան
Կոմիտասի թանգարանը
Այնտեղ մենք տեսանք իր անձնական իրերը, իր նկարները ընկերների հետ, իր գրած ինքնակենսագրությունը և շատ այլ հետաքրքիր բաներ։ Նաև այնտեղ միացրած էր իր ձայնը։ Իր իրերը ուսումնասիրելուց հետո մենք խաղացինք մի խաղ։ Խաղի կանոնները՝ ամեն մեկին տալիս էին երկու քարտ, այդ քարտի վրա կարող էր լինել, մարդու անուն, առարկա, երգի անուն։ Այնտեղ կար մեծ հեռուստաընկերություն որի վրա գրվում էր որևէ բան կամ Կոմիտասի կամ Հովհաննես Թումանյանի մասին։ Հատակին դրված էին նրանց նկարները, եթե խոսքը այն բանի մասին էր որը գրված է մեր քարտի վրա մենք պետք է գնայինք և մեր քարտը դնեինք Կոմիտասի, Հովհաննես Թումանյան կամ նրանց երկուսի նկարի տակ։
Նրա կենսագրությունը
Երաժշտագետ, կոմպոզիտոր, երգիչ Կոմիտասը (Սողոմոն Սողոմոնյանը) ծնվել է 1869 թվականին, սեպտեմբերի 26-ին (նոր օրացույցով՝ հոկտեմբերի 8-ին)։ Ծնվել է Թուրքիայի Քյոթահիա քաղաքում: Տանը խոսում էին միայն թուրքերեն։ Հայրը կոշկակար էր, մայրը՝ գորգագործ: Երկուսն էլ բնատուր հրաշալի ձայն ունեին և սիրում էին երաժշտությունն ու երգը: Կոմիտասն իրենց միակ երեխան է։ Մայրը 16 տարեկանում է լույս աշխարհ է բերել Կոմիտասին։ Կոմիտասը 6 ամսական է եղել, երբ մահացել է մայրը, իսկ 10 տարեկանում կորցնում է նաև հորը:
Ճամփորդություն Էրեբունի ամրոց
Մի քանի օր առաջ մենք դասընկերնորով գնացել էինք Էրեբունի արգելոց թանգարան։ Այնտեղ մենք տեսանք շա՜տ հին բաներ, օրինակ՝ հին ժամանակվա վահանները, կարասները, զարդարանքները, տարազները և այլն։ Մեզ ցույց տվեցին սեպագիր արձանագրությունը, որը թողել էր Արգիշտ առաջինը։ Նաև մեզ ցույց տվեցին հին Հայաստանի (Ուրարտու թագավորության) քարտեզը։ Հին ժամանակ Հայաստանը 10 անգամ ավելի մեծ էր, քան հիմա։ Այնդեղ կաին հին մետաղադրամները։ Հին ժամանակ գինին պահում էին կարասի մեջ, որպեսզի այն չթթվի, իսկ խմելու համար եղեգնյա ձողով լցնում էին բաժաների մեջ։ Գինիի տարիքը հասկանում էին կարասի վրայի գծերով, մի գիծը նշանակում էր 250 տարի։
Թանգարանից հետո մենք ոտքով բարձրացանք Էրեբունի բլուրը, այնտեղ շա՜տ գեղեցիկ տեսարան էր։ Էրեբունի ամրոցը հիմնադրվել է մեր թվագրությունից առաջ 782 թվականին արքա Արգիշտի Ա-ի կողմից:
Նեղուցի վանք
Երեկ մենք դասարանով գնացել էինք Նեղուցի վանք: Այնտեղ շատ լավ եղանակ էր: Ես իմ հետ վերցրել էի՝ արևաին ակնոց, ուտելիք, հեռադիտաակ, անձեռոսիկներ և հեռախոս: Ավտոբուսում մենք միքիչ պարեցինք տարբեր երգերի տակ: Ճանապարհին մենք շա՜տ կովեր և գառեր տեսանք: Երբ հասանք տեղ հաց կերանք, գոռծնագոռծ խաղացինք և նկարեցինք: Նաև մեր հետ եկել էին ուրիշների ծնողները: Քիչ անց մենք բարցրացանք եկեղեցին: Այնտեղ մենք երգեր երգեցինք և ուսումնասիրեցինք տարացքը: Այնտեղ մութ էր, եկեղեցու կեսը քանդված էր: Այնտեղ մենք մողես տեսանք: Երեխաների կեսը վախեցան և հեռու գնացին, իսկ մնացածը ուսումնասիրում էին այդ մողեսներին և փորձում էին բռնել: Այնտեղ շատ գեղեցիկ սարեր էին: Ինձ շատ դուր եկավ այդ ճամփորդությունը:
ՃԱՄՓՈՐԴՈՒԹՅՈՒՆ ԲՋՆԻ
Այսօր մենք գնացել էինք Բջնի համբարձման ծես անելու: Այնտեղ մենք ծաղիկներ հավաքեցինք, 7 աղբյուրներից ջուր վերցրեցինք, այդ ծաղիկները լցրեցինք տարայի մեջ, ամեն մեկը փոքրիկ իր ընտրեց և գցեց մեջը հետո հերդով աղջիկներ էին գալիս ընտրում էին մի մասնագիտություն և այդ ջրից մի իր էին հանում այդ իրի տերը գալիս էր և վերցնում իր իրը և այդ մասնագիտությունը թղտի վրա գրում էր և տերիներ հետո տեսնում են այդ մասնագետը ձառավ թե ոչ: Այն տեղ կաին շատ հավեր, բադեր, նապաստակներ և այլ կենդանիներ: Նաև մենք երբ ծաղիկ էինք հավաքում տղաների կեսը ասում էին, որ օձ են տեսել, բայց մենք օձ չտեսանք: Վերջում մեզ պաղպաղակ տվեցին և ճանապարհի կեսը մենք պաղպաղակ էինք ուտում և խոսում: Ինձ շատ դուր եկավ այդ ճամփորդությունը:
ՃԱՄՓՈՐԴԱՊԱՏՈՒՄ . Գառնի կրիստալայն
Երկուշաբթի օրը մենք գնացինք Գառնի կրիստալայն ջրի գործարան: Այն տեղ մեզ տվեցին հատուկ հագուստ և բեյջիկներ: Այնտեղ մեզ ցույց տվեցին ինչպես են պատրաստում, մշակում և լցնում ջուրը շշերի մեջ: Նաև մեզ վերջում մենք ինչ հյութ ուզեցինք վերցրեցինք, ես վերցրեցի լայմի համով կոլա և տանձի լիմոնադ: Այն տեղ շատ աղմուկ էր և մենք պեռք է ճչաինք, որ լսեինք իրար: Նաև այն տեղ սպիրտի հոտ էր գալիս, բայց չնայած դրան իմ դուրը եկավ այդ ճամփորդությունը: Նաև դրանից հետո մենք գնացինք Քարերեի սիմփոնիյա: Այնտեղ շատ սիրուն էր և մենք նկարեցինք փոքրիկ տեսանյութ:
ճամփորդություն դեպի ջրի գործարան
Երկուշաբթի օրը մենք գնալու ենք Գառի ջրի գոռծարանը: Ահա այն քարտեզի վրա՝
Սկզբից մեզ կտան հատուկ հագուստ և բեյջիկներ: Դրանից հետո մեզ ցույց կտան թե ինչպես են ջուրը մաքրում, մշակում, լցնում և այլն: Նաև վերջում մեզ կտան նվերներ, թե ինչ նվերներ մենք դեռ չգիտենք: Այն տեղ ես իմ հետ կվերցնեմ ՝ Բրթուճ, բաճկոն, ջուր, հեռախոս և սպիրտ: Ես մտածում եմ, որ այդ ճամփորդությունը շատ հտաքրքիր կլինի:
Անխելք մարդ ներկայացման մասին
Այս օր մենք մի քանի դասարաներով գնացինք ներկայացման: Ներկայացման անունը (Անխելք մարդ) էր: Դա տիկնիկային ներկայցում էր: Այն սկսեց 12:30 իսկ վերադարցանք դպրոց մենք 13:00: Ներկայցումը շատ ծիծաղելի էր նաև հաչախակի հայկական երգեր էին երգում: Այդ ներկայացումը ինձ շատ դուր եկավ: Ներկայացման սկզբի ժամանակ ես անդատ փորձում էի նկարել այդ ամեն ինչը, բայց իմ մոտ չստացվեց: Ներկայացումը այդքան էլ նաման չեր հեքիաթին բայց միևնույն իմ դուրը եկավ:
Ճամփորդություն գեղասահքի դպրոց
Այսօր մենք գնացինք գեղասահքի դպրոց: Այնտեղ մենզ սովորեցրեցին չմուշք քշել, բայց իմ մոտ վատ ստացվեց: Այնտեղ մենք լավ ժամանակ անցկացրեցինք: Իմ դուրը չյեկավ նա, որ քշելը դժվար էր: Կեսից ես հոգնեցի և դուրս եկա ու ցանկապատից մյուսների ձեռքնեի բռնում, որ չնկնեն: Այս անգամ իմ դուրը այդքան էլ չյեկավ
Մեր ձմեռային ճամփորդության մասին
Երեկ մենք երկու դասարաներով գնացել էինք ճամփորդություն` Սեվաբերդ: Ճամփորդության ես իմ հետ տարել էի՝ տաք թեի, տաք հագուստ, ուտելիք և ջուր: Այնտեղ ձյունը շա՜տ էր՝ մինչև մեր փորն էր հասնում: Մենք այնտեղ շա՜տ խաղացինք և իմ դուրը դա շատ եկավ: Մենք խաղում էինք՝ ձնագնդիկ և ձնեմարդ էինք սարքում: Ուղակի ձյունը շատ թափվող էր և չէր լինում ձնեմարդ սարքել, բայց ստացվում էր հրաբուխ: Այդ ճամփորդությունն իմ դուրը շատ եկավ: